Vrieskou

Het is vandaag officieel onder nul gegaan op 8 hoog. Het gebeurt zelden maar zodra mijn helleborussen slap hangen, weet ik hoe laat het is. Ik kan me nog goed herinneren dat ik enkele jaren geleden een prachtige donker paarse helleborus voor mijn verjaardag kreeg. Ik had er net eentje verloren omdat die in de schaduw onder een tafeltje stond en ik niet door had dat er toch wel veel water van de bovenstaande planten  naar beneden druppelde waardoor ze steeds 2x water kreeg. Dit heeft ze helaas niet overleefd. Nu weet ik gelukkig beter, ze mogen niet te nat staan.
Sven, mijn echtgenoot, had er dus een nieuwe gekocht maar enkele dagen later was deze volledig slap. Ik was helemaal in paniek want hoe kon ik nu twee planten in twee weken  vermoord hebben? Sven zei al meteen geen helleborussen meer, ze doen het hier duidelijk niet goed, maar na wat research leerde ik dat helleborussen al het vocht uit hun bloemstengels onttrekken als het vriest. Als het terug opwarmt komt alles weer goed. Ik was zo blij toen mijn prachtig paarse aanwinst enkele dagen later weer het terras wist op te fleuren. En sindsdien heeft hij nog veel vriendjes gekregen die het hier ongelofelijk naar hun zin hebben.

Comments

Popular posts from this blog

Taxuskever trauma

Lentekriebels in de vrieskou

En toen werden er bijtjes geboren